Ik ga er helemaal voor!  Go for it – Dreamy
Wat ga je daar dan doen? Eh… nou iedere dag heb ik een (coach)gesprek, ik neem wandelschoenen mee en papier om te schrijven/tekenen. Verder zie ik het wel. Oh ja, en daarna ga ik door naar een middag met (familie)opstellingen. Ik laat ook zelf een opstelling doen. Hierna blijft het dan best even stil. Weet je dit allemaal zeker? Want met het hele eind rijden erbij is het vast een hele intense ervaring… Tja, dat vraag ik mezelf ook wel een beetje af, maar ik ben vastbesloten en zal voldoende rust nemen. Voor de zekerheid boek ik een extra overnachting voor en na mijn 2-daagse retraite. Want ik ken mezelf een beetje inmiddels: mijn grens ontdek ik meestal als ik er al overheen ben. Bijna strijdlustig stap ik in de auto naar de prachtige B&B. Op de heenweg gaat het met de ‘geplande rust’ al mis: de laadplek die ik had uitgezocht blijkt niet langs mijn snelweg (volgende keer iets meer inzoomen op de plattegrond!). Ach, met voldoende rijbereik rij ik door nu het rustig en nog licht is. Op de afgelegen plek in de Achterhoek is het (vrijstaande) appartement helemaal voor mij als ik dat durf. Haha, tja, dat weet ik als vrouw uit de stad eigenlijk niet. Bedenk me opnieuw ‘Ik ga er helemaal voor!’ En waarvoor dat is? Steeds vaker steekt die ene vraag de kop op: Waar sta ik (nu) tussen leven en dood? De zin – Freek De Jonge
Na een kop thee begin ik met een uur slapen. De dagen erna geniet ik van de natuur, creatief bezig zijn, heerlijk eten (zelf niet hoeven koken maakt het extra lekker). En ik slaap prima, ondanks een boomtak die op het dak valt in de storm en geritsel van een …?  Als Het Stormt – Ramses Shaffy
Mooie, intense gesprekken en een prachtige klankschaal sessie zijn onderdeel van de dagen. Zo bijzonder hoe mijn lijf hierop reageert. Het voelt alsof ik ‘er weer voor kan gaan’ als ik naar Wageningen vertrek. Daar staat een heuse yurt in een weiland. Opnieuw voel ik me een vrouw uit de stad. In een intieme setting komt er in een paar uur tijd heel veel voorbij .. en binnen. Dat mag allemaal een beetje landen in de komende dagen/weken/maanden. Met deze geruststellende gedachte stap ik in de auto naar huis. Om onderweg te merken dat thuis nog wel een heel eind is. Toch ‘ga ik er voor’, met mijn eigen bed in het vooruitzicht. De reactie op de dagen laat niet lang op zich wachten. En ook daar ‘ga ik voor’. Want het kan er maar uit komen toch?

Ondanks mijn stoere plan voor ‘3 maanden niks’ heb ik toch een afspraak in het ziekenhuis. Een uitzaaiing houdt (meer) vocht vast: is er een behandeling mogelijk? De vraag is of de (voor mij enige) optie ook echt een optie is. Ik besluit eerst de scan in februari af te wachten zodat ik kan meewegen wat het betekent voor mijn kwaliteit van leven. En de vraag ‘Waar sta ik nu’? De komende tijd blijf ik deze vraag onderzoeken, terwijl ik heen en weer beweeg. Mezelf zo levend kan voelen, terwijl ik me besef dat (ook voor de mensen om me heen) de dood nu met mij meebeweegt. Dat doet iets met mij, dat doet iets met de ander. En dat doet ons samen iets.  Beyond-Tina Turner, Dechen Shak-Dagsay, Regula Curti

Hoe is dat voor jou: ben je iemand die er altijd voor gaat? Hoe ga je ondertussen om met de signalen van je lijf? Als je ergens voor gaat, is dat dan omdat dat doel je zo aantrekkelijk lijkt? Of is het tegendeel van dat doel iets waar je (ten koste van alles?) vandaan wil gaan of blijven? Praat je erover met de mensen om je heen of is het meestal iets van jou alleen?