Er was (eens?)….. een vrouw die verzuchtte dat het niet voor haar was weggelegd. Ze zag op de socials zoveel voorbij komen over mensen die het hadden over kansen pakken. In de verte hoorde ze een geluid dichterbij komen. Stemmen die ze pas na een tijdje kon verstaan. Ze riepen ‘GO, GO, GO for it! Ze keek op en zag een groepje cheerleaders. Wat een overdreven gedoe zeg, was haar eerste gedachte. Ze duwde haar gevoel weg dat ze het best eens zou willen proberen. Lekker uit je bol gaan was iets dat ze nooit had geleerd.

Ze bleef even staan, want ze hoorde muziek dichterbij komen. Een fanfare kwam door de straat. Fanfare: dat was toch uit de tijd…. En stiekem dacht ze er achter aan: schiet op met je fanfare, ik loop mijn hele leven al in de pas en zo vrolijk is dat niet. Achter de muziek zag ze nog iets bewegen: een koets met witte paarden. Ook dat nog….. en daar zou dan zeker die lelijkerd op zitten, zich verbeeldend dat hij een prins was… Ze draaide zich somber om van het raam en keek op haar telefoon. Toen de stoet voorbij was keek ze nog even op. Achterop de koets las ze in neonletters ‘SNAK’. Dat deed haar ergens aan denken: ze liep naar de kast en pakte een zak chips. De gekleurde letters weerspiegelden op haar voorhoofd het woord KANS.

Benieuwd waar jouw kansen kunnen liggen? Soms helpt het om er met een ander, een andere blik, naar te kijken. Je bent welkom!