Hoe vaak zou er nog over hem gesproken zijn? Hubertus Nicolaas: het broertje naar wie mijn vader is vernoemd. Hij is 2,5 jaar als hij overlijdt, drie maanden voor mijn vader wordt geboren. In 1921 wordt nog aangeraden om een volgend kind te vernoemen. Als ‘verwerking’: want dan kan het leven door…

In een opstelling ontmoeten de representanten van mijn vader en mijn oom elkaar…dit is heel indrukwekkend voor me. Hoe anders zou het leven van mijn vader geweest zijn zonder het gevoel ‘er te zijn in plaats van de ander’? En welk effect zou dit hebben gehad op mijn leven?

Op de begraafplaats waar mijn vader ligt en mijn moeder lag begraven, hangen mijn harten van herinnering aan de brug. Tijdens lichtjesavond op 15 januari worden alle harten in vuurkorven verbrand. Om zo de herinneringen als een berichtje naar boven te sturen. Tot dan zijn de harten van de broers verbonden.