Waarom ben ik dit aan het doen?? Ik lig in de kajuit: koud en katterig. Mijn 3 uur rusten gaan in. Het zijn 4 treden en 4 stappen naar de vrije slaapplek, toch nog een blauwe plek. Inmiddels zijn we 20 uur op zee. Nog 7 uur te gaan: aan de wind met windkracht 7 en hoge golven.
Een half jaar geleden in een stoere bui gezegd dat ik mee ging met de zeilwedstrijden naar Engeland en terug. Mijn doel: vanuit mijn comfortzone niet in de paniekzone schieten, maar de leerzone in gaan. Met kleine stapjes had ik de leerzone verkend, nu werd het tijd voor ‘het grote werk’. Inmiddels weet ik: als ik uit mijn comfortzone ga, eerst focussen op mijn ademhaling. Dan mijn gedachten en overtuigingen die me in de weg zitten aanpassen. Ik voel me veilig tussen 5 ervaren mannen aan boord. Mijn bijdrage was niet onbelangrijk: vooraf had ik lekkere maaltijden gekookt. En ik was ‘gewicht’ in het gangboord. 🙂 En YES: ik heb het gedaan! Aan mij de keuze wat ik ga onthouden: de woeste zee of de bewondering van de zeebonken dat ik het toch maar gedaan heb… Ik denk het laatste!